Onze overheid werkt daar actief aan mee, zoals in het geval van: het elektronisch patiëntendossier EPD (streven is dat eind 2009 alle zorgverleners verplicht zijn aangesloten), het elektronisch kinddossier (EKD met ingang van 2009), het invoeren van het biometrisch gechipte paspoort (sinds augustus 2006) en medio 2009 worden daar onze vingerafdrukken aan toegevoegd (geldt voor kinderen vanaf 6 jaar), de invoering van de OV-chipkaart, de plannen voor het invoeren van slimme energiemeters in onze meterkasten waardoor energiebedrijven continue inzicht in ons energieverbruik hebben.
Tegen vastlegging van onze gegevens in het EPD kunnen we bezwaar aantekenen. Waarom kan dat niet bij het EKD en het biometrische RFID paspoort? Waarom heeft niet iedere Nederlander de EPD-brief ontvangen? Premier Balkenende juichte registreren van etniciteit tijdens de Algemene Beschouwingen in september 2008 toe. Volgens een artikel dat 3 november 2008 in NRC-Next verscheen, is “het elektronisch kinddossier echter veel schimmiger. In de Tweede Kamer gaan al stemmen op om het net van dat kinddossier nog verder uit te werpen. Waarom ook geen etnische registratie? De PvdA is er voor, want zijn huidskleur en herkomst geen nuttige indicaties voor sociale problemen?” Dat zijn maatregelen die voor 2009 gelden.
Hoe lang nog voordat er een etnische registratie wordt doorgevoerd in ons paspoort en ID-kaart? Hoe lang nog voor de gegevens van iedere burger in één centrale database worden opgeslagen? Dan hebben wij de maatregelen die reeds zijn doorgevoerd nog niet eens genoemd en de maatregelen die op langere termijn op stapel staan ook niet. Dan hebben we het ook nog niet gehad over de aangetoonde hiaten en onveiligheden van deze registratie- en controlesystemen.
Van al deze maatregelen staat centraal, dat de overheid alles van ons wil weten en meer gegevens dan wij weten van ons opslaat in databases. Wie hebben daar toegang toe, waarvoor worden die gegevens gebruikt, hoe worden deze databases beveiligd, kunnen wij bezwaar maken tegen opname in een dergelijk systeem, hebben wij inzage in de gegevens die over ons worden opgeslagen, is er een correctiemogelijkheid in geval van fouten, wordt er melding gemaakt van problemen met registratiesystemen en worden al deze databases aan elkaar gekoppeld zodat er een nog completer beeld over onze handel en wandel ontstaat?
Wat zal de consequentie van datamining zijn en het vastleggen van ons profiel? Zeker in combinatie met de veranderende rechtsorde waarbij een verdachte steeds meer moet aantonen onschuldig te zijn (omgekeerde bewijslast). Dan hebben we het hier nog niet over het bedrijfsleven en andere organisaties die eveneens overal databases en veiligheidssystemen invoeren die onze privacy inperken of schaden.
Welke gevolgen dit heeft, werd bijvoorbeeld zondagavond 9 november jl. in het televisieprogramma van Zembla "Wij weten alles van u" getoond, door identiteitsfraude aan de kaak stellen. Naar aanleiding van dit programma zijn maandag 10 november 2008 door Alexander Pechtold (D’66) Kamervragen gesteld en is er door diverse media aandacht aan dit onderdeel van onze privacy besteed.
Er zijn echter nog veel meer aspecten aan onze privacy die nog onderbelicht zijn. In de vorige alinea van deze brief hebben we reeds een kleine opsomming gegeven. Deze opsomming is echter niet compleet. Op de websites van www.volksopstand2008.nl en www.vrijbit.nl treft u een schat aan recente artikelen en informatie aan over de privacyverloedering.
De vereniging Vrijbit, stelt zich ten doel zich grensoverschrijdend in te zetten voor het recht op privacy, vrije communicatie en toegang tot informatie. Vrijbit is een onafhankelijke organisatie en heeft geen binding met politieke partijen, organisaties of levensbeschouwelijke stromingen. Volgens Vrijbit is het de uiterst belangrijk dat de media veel uitgebreider dan nu het geval is, aan diverse aspecten van onze privacy verloedering aandacht besteden, om ervoor te zorgen dat het Nederlandse volk weet wat er aan maatregelen worden voorgesteld en uitgevoerd zodat ze in de gelegenheid gesteld worden daar invloed op uit te oefenen.
Het lijkt ons de hoogste tijd om na te gaan hoeveel vrijheid we in werkelijkheid nog hebben.
Kristallnacht was 70 jaar geleden de opmaat voor de vervolging van mensen die de regering onwelgevallig waren. Nu de overheid iedere burger als potentieel verdachte is gaan beschouwen en de mens, door alle persoonsregistratie- en controle, steeds meer transparant wordt, krijgt dat glasgerinkel nog een heel andere dimensie. In een glazen samenleving kan het iedereen treffen dat zijn persoonlijk leven geruïneerd wordt door vervolging terwijl hij niets strafbaars doet. De afbraak van de privacy echter levert niet enkel gevaar op voor ieder individue persoonlijk, maar vormt tevens een bedreiging voor de complete samenleving in zijn totaliteit.
‘Glas breekt gemakkelijk’ waren in dit verband de afsluitende woorden van Britta Böhler op de Socrateslezing van het Humanistisch verbond op 14-11 in Amsterdam.
Wij vragen uw voortdurende aandacht voor dit onderwerp en vragen u om in de berichtgeving dieper in te gaan op de materie.
Uiteraard willen wij u te allen tijde zoveel mogelijk uitleg en toelichting geven.
Met vriendelijke groet,
Het bestuur van de vereniging Vrijbit.