vrijdag, 25 februari 2011 19:26

Slimme Meters definitief op vrijwillige basis

Slimme meter neemt eindelijk de horde van de Eerste Kamer.

Dinsdag 22 februari 2011 heeft de Eerste Kamer, met 2 jaar vertraging eindelijk de nieuwe gas- en elektriciteitswetten aangenomen.

De vertraging werd vooral veroorzaakt doordat het verplichte karakter van de zogenaamde ‘slimme’ meters voor energieverbruik in 2009 geen goedkeuring kreeg van de Eerste Kamerleden.

Het wetsvoorstel bepaalde oorspronkelijk dat iedereen die zou weigeren om een digitale, op afstand uitleesbare energiemeter in zijn huis of werkplaats te laten installeren, zich schuldig zou maken aan een economisch delict. Wie weigerde om voor het berekenen van de kosten van zijn energieverbruik een meetsysteem te accepteren wat ieders gedrag ‘achter de voordeur’ tot op de minuut op afstand in kaart kan brengen, zou hier alsnog onder politiebewaking toe gedwongen worden en fikse boetes of vervangende hechtenis oplopen.

Dat wetsvoorstel was zo bizar, en strijdig met alle fundamentele grondrechten ter bescherming van de persoonlijk de vrijheid, dat de Eerste Kamerleden besloten dat die verplichting uit het wetsvoorstel zou moeten worden gehaald.

Daarvoor moest met een herstelprocedure, ‘novelle’ genaamd, het hele traject van wetvoorbereiding opnieuw omdat de instemming vereist was van de Tweede Kamer die de eerste keer vóór de verplichting had gestemd. Dit keer stemde de Tweede Kamer in met de clausule dat het niet verplicht zou worden om aan het installeren van ‘slimme’ meters mee te werken.

Door de goedkeuring van de Eerste Kamer is de vrijwillige basis nu bij wet vastgelegd.

Hoewel Vrijbit niet 100% tevreden was met de formulering dat mensen de mogelijkheid hebben om de meters ‘te weigeren of ze op afstand te laten uitzetten’, gaan we ervan uit dat de Eerste Kamer dit samen met de uitdrukkelijke schriftelijke bevestigingen van de verantwoordelijke minister hierover, vanuit dat de rechtszekerheid voor de vrijwilligheid zo voldoende is gewaarborgd.

Daarmee is een eind gekomen aan de actie SLIM METEN = SLINKS WETEN die Vrijbit twee jaar lang voerde.

Ter afsluiting van deze spannende jaren hebben we ter ere van het aannemen van de wet een vreugdevuur gestookt van de lijsten met namen en e-mail/woon-adressen van de duizenden mensen die de petitie ‘wijvertrouwenslimmemetersniet’ ondertekenden. Daarmee zijn al deze persoonsgegevens in rook opgegaan, want uit privacyoverwegingen hadden we bij het aanbieden van de petitie aan de Eerste Kamer alleen de lijst met namen en dag van tekenen aangeboden, met het aanbod dat men op verzoek in ons archief de complete lijsten mocht komen inzien ter controle of het aantal ondertekenaars echt klopte.

Het stemt ons tevreden om te kunnen constateren dat een kleine vereniging als Vrijbit, met steun van velen, kans gezien heeft miljoenen huishoudens ervoor te behoeden dat zij verplicht zouden moeten meedoen aan een privacyschendend systeem waar naast de aspecten van privacy nog heel veel meer bezwaren tegen kunnen worden ingebracht.

Waakzaamheid blijft echter geboden.

De inzet van de energieleveranciers en netbeheerder om de ‘slimme’meters alsnog aan de consumenten op te dringen vormt big business. Met deze eerste stap naar energieleverantie via ‘smart grit’ systemen zijn miljarden gemoeid. Het ministerie van Economische Zaken heeft gepland dat de komende twee jaar consumenten via een charmeoffensief enthousiast moeten worden gemaakt om de ‘slimme’ meters te accepteren. Daarna volgt een grootscheepse landelijke ‘uitrol’ om te bewerkstelligen dat minstens van minstens 80% van de kleinverbruikers het gas-en elektriciteitgebruik via ‘slimme’meetsystemen wordt berekend.

Wie in de toekomst alsnog op problemen stuit omdat men op ongeoorloofde wijze onderdruk wordt gezet om akkoord te gaan met het installeren van ‘slimme ‘meters, onterecht kosten in rekening worden gebracht voor het fysiek laten verwijderen van ‘slimme’ meters of op ongeoorloofde wijze toestemming wordt afgetroggeld om persoonlijke gebruikgegevens af te staan, kan op de steun van Vrijbit rekenen.

De eerste berichten echter, van mensen die na schriftelijke aanzegging dat ze de ‘slimme’ meter die in hun huis is geplaatst verwijderd willen hebben stemt hoopvol. De netwerkbeheerder liet namelijk per ommegaande weten dat daartoe opdracht zou worden gegeven.

Actie voeren helpt.

Voorlopig kunnen we dus bogen op een succesvolle actie. Waarvan we niet alleen blij zijn met het feitelijk behaalde resultaat, maar ook met de constatering dat dit dossier er mede toe geleid heeft dat steeds meer mensen in politiek gaan inzien dat de registratie- en controledrift te ver is doorgeslagen. En dat internationale wetgeving als het Europese Verdrag voor de Rechten van de Mens geëerbiedigd moeten worden.

Ook wordt hiermee een krachtig signaal afgegeven naar de mensen die beweren dat men ‘toch niks’ kan beginnen tegen de overmatige overheidsbemoeienis. De praktijk toonde immers aan dat het loont om waar de overheid te ver gaat te ver gaat een streep te trekken en op die strepen te gaan staan.